Onbeschrijfelijk mooi Sydney

Hey mates,

'..................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................'
Bovenstaande "woorden" is mijn omschrijving van Sydney; kan er echt niet anders van maken! WAT IS SYDNEY GAAF!!!! Helaas kan ik jullie alleen maar met woorden jaloers maken, want via die internetcafés is het plaatsen van onze plaatjes helaas wat moeilijk.
Donderdagochtend heb ik afscheid genomen van Vicky, Gordon, Seqoiyia, Kane, Autumn en de kleine Issac. Issac vond het helemaal niet leuk dat ik wegging, wat mij toch ook wel een beetje ontroerde. Om 7.00 uur zijn we door Gordon afgezet bij de bushalte met onze bagage: we leken wel pakezels!! Wat een spullen... Kijk vooral mij aan; later op het vliegveld bleek dat ik een koffer had van 26 kg, een handbagage koffer van 15 kg en een rugzak!!! Ja hoor Renske en Hilke, ik heb me dus niet aan mijn afspraak gehouden om NOOIT meer een "heavy"-kaartje aan mijn koffer te krijgen... ;)
Om 12.00 uur plaatselijke tijd (we hebben nu 10 uur tijdsverschil met jullie) kwamen we aan in Sydney. We werden door de eigenaar van ons hostel opgehaald op het vliegveld, die ons vervolgens naar onze kamer bracht. Ik hield mijn hart vast voor de kamer, want de buurt waarin we terecht waren gekomen gaf geen positief beeld. Uiteindelijk viel het hartstikke mee, we hebben een grote kamer met een redelijke badkamer. We hebben zelfs een balkonnetje, waar je 's avonds beter niet op kan gaan zitten aangezien het dan blauw verlicht is en onze straat vol met dames staat die graag "opgehaald" willen worden. Straks denken ze nog dat ze mij mee kunnen nemen...
Donderdagavond zijn we de stad ingegaan. Op 'n gegeven ogenblik zag ik iets wat op een brug leek en wat wits... AAHHHHH!!! DE HARBOUR BRIDGE EN HET OPERA HOUSE!!!! Ik werd er serieus op slag verliefd op (sorry Bas), wat is dit GAAF!!! Vooral omdat het 's avonds was en alles dus super mooi verlicht was. De foto's zullen voor zich spreken...
Vrijdag was het niet zulk heel mooi weer, dus zijn we naar het Olympisch Park gegaan. Was erg leuk om te zien, zeker omdat we een kijkje mochten nemen in het Olymisch zwembad en op het tenniscourt de Sydney International Wheelchair Tennis Open bezig waren. Nog wat Nederlanders aangemoedigd (Esther Vergeer en Robin Ammerlaan) om vervolgens weer naar "huis" te gaan om lekker te gaan koken. Jawel, we hebben gekookt: rijst met biefstuk en pepersaus. Was erg lekker! 's Avonds weer even de stad ingegaan. We hebben over de Harbour Bridge gelopen met ook hier weer onbeschrijfelijke uitzichten!!!
Eens even kijken, wat hebben we zaterdag gedaan... Oh ja, zaterdag zijn we op tijd opgestaan om naar de Blue Mountains te gaan. De 2-uur-in-de-trein-zit waren we door het prachtige uitzicht heel snel vergeten. Ook dit was weer onbeschrijfelijk mooi, en ook zo'n contrast met de wereldstad Sydney. Je keek uit op een enorme vallei met uitzicht op de Three Sisters. Geweldig! Na de terugrit met de trein en een snelle hap bij Hungry Jacks weer richting huis. Even lekker bijgekomen om vervolgens klaar te maken voor de avond. We zijn lekker wat gaan drinken. Het was nog moeilijk om uit te vinden waar het leuk stappen was, maar uiteindelijk hadden we toch wat leuks gevonden. Inmiddels wel een droge strot, dus gauw een drankje gehaald bij de veel te drukke bar. Gelukkig werkt mijn voorkruip-tactiek nog, dus Bas had gauw zijn biertje en ik kon lekker van een wijntje genieten. En toen was het bijna 24.00 uur, wat betekende dat ik JARIG was!!! Echt heel maf om jarig te zijn hier, maar gelukkig kon Bas op mijn feestje komen (jammer dat jullie allemaal vervoer-problemen hadden...;))
Zondagochtend heeft Bas voor mij gezongen en mocht ik EINDELIJK het cadeautje uitpakken dat Bas van mijn ouders had meegekregen. Na wat snikjes na het lezen van de kaarten en het openmaken van mijn cadeautje (nogmaals bedankt papsie en mamsie!), zijn we richting de stad gegaan. We moesten eerst nog even langs de Coles (de Australische Edah) voor een fles water. Deze fles water bleek later erg duur te zijn geworden, omdat we na dit bezoekje aan de supermarkt onze "pot" waren kwijtgeraakt met de nodige centjes en onze weekkaart voor het openbaar vervoer... :(
Het plan was om de stad te gaan bekijken, maar toen we de winkelstraat ontdekt hadden en Bas mij vandaag ook graag een cadeautje wilde geven, zijn we maar gaan winkelen. Tijdens een "pauze" uiteraard een gebakje gegeten! 's Avonds lekker uit eten geweest en nog een potje gepoold.
Gisteren zijn we, na lekker te hebben uitgeslapen, de stad ingegaan: lopend omdat we dus onze openbaar vervoer kaarten kwijt waren. Onderweg kwam Bas nog een vriend van vroeger tegen, dus het maakt niet uit of je 16645 km van huis zit, hieruit blijkt dat je altijd wel bekenden tegenkomt! Na de nummers te hebben uitgewisseld (zij gaan hierna ook naar Melbourne), zijn we een lekker ontbijtje gaan smikkelen. Daarna zijn we de Sydney Tower ingegaan; een toren van 1000 feet (302 meter) hoog met ook hier we de nodige woh's! Daarna richting de Botanic Gardens gelopen; een enorm en groen park midden in de stad. Lopend door dit park zie je achter je de geweldige skyline van Sydney, kijk je voor je uit dan zie je de Harbour Bridge en het Opera House in één oogopslag!!! Het begint misschien saai te worden, maar serieus: hier was het dus ook weer geweldig!!! Omdat we gisteren 1 jaar verkering hadden (ja ja, het wordt al wat!), zijn we wederom lekker uit eten geweest. Ditmaal in Darling Harbour (de bekende haven van Sydney), met ook hier weer een prachtig uitzicht! Sorry jongens, ik hou er nu écht mee op... ;)

Straks, na dit bezoekje aan het internetcafé, gaan we lekker relaxen op Bondi Beach. Bas en ik hebben namelijk nog steeds zere voeten van de afgelopen dagen...
Morgen de inmiddels derde poging voor het zwemmen met dolfijnen. Hopelijk gaat nu eindelijk mijn droom in vervulling...

Poehee, wat een verhaal! Ik moet zeggen dat het, nu al, lastig is om te onthouden wat je allemaal gedaan hebt. En eerlijk gezegd: internetten is wel het laatste wat je hier wilt doen. Alles is gewoon zo geweldig hier, je vind het haast al zonde van de tijd om te gaan slapen!!

Voorlopig laat ik het hierbij, waarschijnlijk komt mijn volgende nieuwsflits uit Melbourne!

Hele dikke knuffel, Manon

p.s. Hilke, ik heb vergeefs op het strand met een handdoekje op je gewacht. Was je soms de weg kwijtgeraakt? Hopelijk ben je niet gegrepen door een haai...
p.s. Hilke en Renske; ik ga zo nog even een ander internetcafé opzoeken voor jullie cadeautje. Het internetcafé onder ons hostel heeft alleen basis-compies zonder Mediaplayer en geluid... Ik ben heel erg benieuwd!!!