Sponsoring nodig voor Aruba...
Door: Manon
Blijf op de hoogte en volg Manon
12 Februari 2007 | Australië, Melbourne
Hey luitjes,
zoals de titel van dit stukje al zegt; ik heb jullie hulp nodig... Ik zal eerst uitleggen waarom, daarna mag je zelf beslissen of je mij wil sponsoren...
Woensdag zou eindelijk mijn droom uitkomen; zwemmen met dolfijnen. Na 3 gecancelde pogingen vanwege het weer, zag het weer er voor deze keer super goed uit. Dus Bas en ik hadden dinsdagmiddag alle autoverhuurbedrijven afgestruind voor een auto. Het huren van een auto bleek nog moeilijk te worden, want geen van de 10 autoverhuurbedrijven had nog wat voor ons in de aanbieding. Uiteindelijk konden we een auto huren bij Europcar, en wat voor één... een Ford Mondeo stationwagon! Nadat ik mijn creditcard er weer doorheen had gehaald en we naar de auto liepen, bedacht ik me ineens dat ik, met die mega bak, door het centrum van Sydney moest gaan crossen. Gelukkig was Bas even in een Tom (tom) veranderd, en konden we de weg redelijk makkelijk vinden naar de dichtsbijzijnde parkeerplaats. Pff... die paar toeterende zakenmannetjes had ik gelukkig achter me gelaten. Even wat boodschapjes gedaan en gekookt om vervolgens (om 20.00 uur) naar mijn bedje te gaan. Lekker vroeg zul je zeggen, maar de volgende "ochtend" ging om 2.15 uur de wekker. We moesten namelijk om 3.00 uur vertrekken voor onze rit naar Forster om met de dolfijnen te gaan zwemmen. Na een rit van ruim 4 uur kwamen we in het "oh-zo-geweldige"-Forster aan, maar goed, het weer zag er nog steeds goed uit. Na de bevestiging dat het ook echt door zou gaan, sprong ik dan ook echt een gat in de lucht! :) Na wat instructies op de boot, ging de eerste in het water. De bedoeling was om, gewapend met snorkel, aan een touw vast te houden aan de boeg van de boot. Je zwom dus echt met de dolfijnen mee! Geweldig! Op een gegeven moment mocht Bas het water in, die helaas niet zoveel dolfijnen gezien had. Maar goed, hij en zo'n 6 anderen waren tenminste het water in geweest. Ik zat inmiddels al in mijn duikpak en snorkel klaar om als volgende het water in te gaan, maar wat denk je?! Het ergste wat me kon overkomen, werd werkelijkheid: we gingen terug naar land omdat de zee te wild werd!!!! DIE 3 GOLFJES???!!!! AHHHHHH!!!!! Ik ben hier in Australie niet gauw chaggie te krijgen, maar nu hadden ze het toch echt voor elkaar. Chaggie was overigens nog zachtjes uitgedrukt.... Voor ik het vergeet: cheques voor Aruba (waar je zeker kan zwemmen met dolfijnen) neem ik ook aan... ;)
Het leukste van deze *&%$-dag was uiteindelijk het rijden over de Harbour-bridge en, wederom, door hartje Sydney!
Eens even kijken, wat hebben we donderdag gedaan?! Oh ja, donderdagochtend werd ik een beetje ziekjes wakker, dus ben lekker heel de ochtend in mijn bedje blijven liggen. 's Middags zijn we naar Circular Quay gegaan, het middenpunt van Sydney waar je uitkijkt op de Harbour Bridge en het Opera House. We zijn daar op een ferry gestapt die naar het mooiste strand van Sydney zou varen. Nou, dit strand viel, net als Bondi Beach, behoorlijk tegen. Misschien dat ik gewoon te verwend ben geworden door de mooie stranden aan de Gold Coast. ;) Gelukkig heeft de trip op de boot behoorlijk hilarische momenten opgeleverd, zoals het Marilyn Monroe-effect (wie trekt er dan ook een rok aan als ze een ferry op gaat?!) en Bas die behoorlijk nat was geworden. We hebben ook hier, uiteraard, weer mooie plaatjes geschoten, want wat is Sydney geweldig! 's Avonds nog even wezen winkelen en mijn verjaardagscadeautje van Bas gekregen: een mega mooie zonnebril! Na het winkelen hebben we op onze kamer onder het genot van een wijntje en een biertje de werkwijze van de "meisjes van lichte zeden" eens liggen bekijken, iets waarmee je echt een avondvullend programma hebt... hihi!
Vrijdag was ons laatste dagje in Sydney. We hebben deze dag nog wat laatste dingetjes bezocht en wat boodschappen gedaan voor de reis naar Melbourne en 's avonds onze spullen gepakt.
Zaterdagochtend ging weer vroeg de wekker (dit is echt niet goed voor een mens...). Bepakt en bezakt naar de metro gestrompeld richting het Centraal Station. Gelukkig is het CS van Sydney 'niet zo groot', dus het treinspoor van onze trein richting Melbourne 'hadden we zo gevonden'. We waren blij toen we in de trein zaten, maar toen we er eenmaal al 6 uur in zaten, begon te verveling toch wel toe te slaan. En we waren pas op de helft! Het landschap werd op een gegeven moment ook saai: het enige wat je ziet is dor gras, een enkel boompje met een kudde slapende schapen eronder, en af en toe een dorpje (als je tenminste niet net knipperde met je ogen). Op een gegeven moment stonden we stil in de middle of nowhere: de trein had technische problemen... Oh nee he?! Hebben wij dit weer?! Gelukkig konden we na 45 minuten te hebben stilgestaan weer verder hobbelen, opweg naar Melbourne. Eenmaal in Melbourne aangekomen, na 12 uur in de trein te hebben gezeten, geslapen en gehangen, het hostel opgezocht. Komen we bij dat hostel aan, horen we alleen maar enorme herrie uit de bar komen (onder het hostel zit namelijk een bar). Gelukkig vond de eigenaar het ook de meest verschrikkelijk band die hij ooit gehoord had, en kregen we een kamer ver van deze herrie af! Vol spanning maakte we de deur van de kamer open; in wat voor kamer zouden we nu weer terecht komen?! Een kleine omschrijving: een hok van 3 bij 4 , met daarin een te kort bed, een wastafeltje en maar liefst 2 nachtkastjes. Voor het bewijs zal ik nog een foto maken, want het is er, nu al, een grote bende!! Wat wil je met zoveel bagage???!!! ;)
Gisteren zijn we een beetje de stad gaan verkennen. Ik moet zeggen dat ik, bij aankomst in de stad zaterdagavond, dacht dat het helemaal niets zou zijn. Gelukkig valt het reuze mee, het is alleen niet zo spectaculair als Sydney. Oh ja, we kwamen trouwens weer die vriend van Bas uit Nederland tegen, echt heel erg toevallig! 's Avonds zijn we naar het St. Kilda Festival geweest; het leek wel op Koninginnedag in A'dam, zo druk!! Ook heel gezellig, met een hoop rare en zatte mensen. Bas en ik lustte op een gegeven moment ook wel een versnapering, dus gingen (op het festivalterrein) tevergeefs op zoek. Heel vreemd, waarschijnlijk echt Australisch, konden we helemaal niets vinden dus hebben uiteindelijk maar bij een bottleshop wat gehaald. Terug op het festivalterrein een beetje mensen zitten kijken (het was net pauze met de muziek) onder het genot van een whiskey-cola'tje. Geen probleem dachten wij, aangezien we om ons heen ook de nodige bierdrinkers zagen. Totdat op een gegeven moment de politie kwam en we een waarschuwing kregen omdat we "op straat" niet mogen drinken. Vreemd dachten wij, om ons heen stonden toch ook die bierdrinkers... Uhhh, toch?! Iedereen had zijn alcoholblikjes dus al verstopt, omdat zij dus wel wisten dat je niet mag drinken... Oeps! Echte Aussies zijn we dus nog lang niet... ;)
Vandaag zijn we weer in de stad. Vanmorgen eerst over het Formule 1-racecircuit van Melbourne gelopen. Straks weer verder puffen door de stad (wat is het heet vandaag!), morgen lekker een dagje strand (moet natuurlijk wel mijn teint bijhouden) en woensdag ook nog een dagje Melbourne voor onder andere het Melbourne Park (waar de Australian Open gespeeld worden).
Donderdag nemen we het vliegtuig naar Cairns, waar het waarschijnlijk nog heter is dan hier... Pfff!
Nou Dutchies, jullie zijn weer op de hoogte van al mijn bezigheden hier Down Under. Ik heb echt een mega tijd!!
Oh ja papa en mama, ik hoop dat jullie het niet erg vinden dat ik van jullie verjaardagsgeld ga parachutespringen boven de Whitsunday Islands?! ;) :)
Dikke kus en tot snel!
Manon
zoals de titel van dit stukje al zegt; ik heb jullie hulp nodig... Ik zal eerst uitleggen waarom, daarna mag je zelf beslissen of je mij wil sponsoren...
Woensdag zou eindelijk mijn droom uitkomen; zwemmen met dolfijnen. Na 3 gecancelde pogingen vanwege het weer, zag het weer er voor deze keer super goed uit. Dus Bas en ik hadden dinsdagmiddag alle autoverhuurbedrijven afgestruind voor een auto. Het huren van een auto bleek nog moeilijk te worden, want geen van de 10 autoverhuurbedrijven had nog wat voor ons in de aanbieding. Uiteindelijk konden we een auto huren bij Europcar, en wat voor één... een Ford Mondeo stationwagon! Nadat ik mijn creditcard er weer doorheen had gehaald en we naar de auto liepen, bedacht ik me ineens dat ik, met die mega bak, door het centrum van Sydney moest gaan crossen. Gelukkig was Bas even in een Tom (tom) veranderd, en konden we de weg redelijk makkelijk vinden naar de dichtsbijzijnde parkeerplaats. Pff... die paar toeterende zakenmannetjes had ik gelukkig achter me gelaten. Even wat boodschapjes gedaan en gekookt om vervolgens (om 20.00 uur) naar mijn bedje te gaan. Lekker vroeg zul je zeggen, maar de volgende "ochtend" ging om 2.15 uur de wekker. We moesten namelijk om 3.00 uur vertrekken voor onze rit naar Forster om met de dolfijnen te gaan zwemmen. Na een rit van ruim 4 uur kwamen we in het "oh-zo-geweldige"-Forster aan, maar goed, het weer zag er nog steeds goed uit. Na de bevestiging dat het ook echt door zou gaan, sprong ik dan ook echt een gat in de lucht! :) Na wat instructies op de boot, ging de eerste in het water. De bedoeling was om, gewapend met snorkel, aan een touw vast te houden aan de boeg van de boot. Je zwom dus echt met de dolfijnen mee! Geweldig! Op een gegeven moment mocht Bas het water in, die helaas niet zoveel dolfijnen gezien had. Maar goed, hij en zo'n 6 anderen waren tenminste het water in geweest. Ik zat inmiddels al in mijn duikpak en snorkel klaar om als volgende het water in te gaan, maar wat denk je?! Het ergste wat me kon overkomen, werd werkelijkheid: we gingen terug naar land omdat de zee te wild werd!!!! DIE 3 GOLFJES???!!!! AHHHHHH!!!!! Ik ben hier in Australie niet gauw chaggie te krijgen, maar nu hadden ze het toch echt voor elkaar. Chaggie was overigens nog zachtjes uitgedrukt.... Voor ik het vergeet: cheques voor Aruba (waar je zeker kan zwemmen met dolfijnen) neem ik ook aan... ;)
Het leukste van deze *&%$-dag was uiteindelijk het rijden over de Harbour-bridge en, wederom, door hartje Sydney!
Eens even kijken, wat hebben we donderdag gedaan?! Oh ja, donderdagochtend werd ik een beetje ziekjes wakker, dus ben lekker heel de ochtend in mijn bedje blijven liggen. 's Middags zijn we naar Circular Quay gegaan, het middenpunt van Sydney waar je uitkijkt op de Harbour Bridge en het Opera House. We zijn daar op een ferry gestapt die naar het mooiste strand van Sydney zou varen. Nou, dit strand viel, net als Bondi Beach, behoorlijk tegen. Misschien dat ik gewoon te verwend ben geworden door de mooie stranden aan de Gold Coast. ;) Gelukkig heeft de trip op de boot behoorlijk hilarische momenten opgeleverd, zoals het Marilyn Monroe-effect (wie trekt er dan ook een rok aan als ze een ferry op gaat?!) en Bas die behoorlijk nat was geworden. We hebben ook hier, uiteraard, weer mooie plaatjes geschoten, want wat is Sydney geweldig! 's Avonds nog even wezen winkelen en mijn verjaardagscadeautje van Bas gekregen: een mega mooie zonnebril! Na het winkelen hebben we op onze kamer onder het genot van een wijntje en een biertje de werkwijze van de "meisjes van lichte zeden" eens liggen bekijken, iets waarmee je echt een avondvullend programma hebt... hihi!
Vrijdag was ons laatste dagje in Sydney. We hebben deze dag nog wat laatste dingetjes bezocht en wat boodschappen gedaan voor de reis naar Melbourne en 's avonds onze spullen gepakt.
Zaterdagochtend ging weer vroeg de wekker (dit is echt niet goed voor een mens...). Bepakt en bezakt naar de metro gestrompeld richting het Centraal Station. Gelukkig is het CS van Sydney 'niet zo groot', dus het treinspoor van onze trein richting Melbourne 'hadden we zo gevonden'. We waren blij toen we in de trein zaten, maar toen we er eenmaal al 6 uur in zaten, begon te verveling toch wel toe te slaan. En we waren pas op de helft! Het landschap werd op een gegeven moment ook saai: het enige wat je ziet is dor gras, een enkel boompje met een kudde slapende schapen eronder, en af en toe een dorpje (als je tenminste niet net knipperde met je ogen). Op een gegeven moment stonden we stil in de middle of nowhere: de trein had technische problemen... Oh nee he?! Hebben wij dit weer?! Gelukkig konden we na 45 minuten te hebben stilgestaan weer verder hobbelen, opweg naar Melbourne. Eenmaal in Melbourne aangekomen, na 12 uur in de trein te hebben gezeten, geslapen en gehangen, het hostel opgezocht. Komen we bij dat hostel aan, horen we alleen maar enorme herrie uit de bar komen (onder het hostel zit namelijk een bar). Gelukkig vond de eigenaar het ook de meest verschrikkelijk band die hij ooit gehoord had, en kregen we een kamer ver van deze herrie af! Vol spanning maakte we de deur van de kamer open; in wat voor kamer zouden we nu weer terecht komen?! Een kleine omschrijving: een hok van 3 bij 4 , met daarin een te kort bed, een wastafeltje en maar liefst 2 nachtkastjes. Voor het bewijs zal ik nog een foto maken, want het is er, nu al, een grote bende!! Wat wil je met zoveel bagage???!!! ;)
Gisteren zijn we een beetje de stad gaan verkennen. Ik moet zeggen dat ik, bij aankomst in de stad zaterdagavond, dacht dat het helemaal niets zou zijn. Gelukkig valt het reuze mee, het is alleen niet zo spectaculair als Sydney. Oh ja, we kwamen trouwens weer die vriend van Bas uit Nederland tegen, echt heel erg toevallig! 's Avonds zijn we naar het St. Kilda Festival geweest; het leek wel op Koninginnedag in A'dam, zo druk!! Ook heel gezellig, met een hoop rare en zatte mensen. Bas en ik lustte op een gegeven moment ook wel een versnapering, dus gingen (op het festivalterrein) tevergeefs op zoek. Heel vreemd, waarschijnlijk echt Australisch, konden we helemaal niets vinden dus hebben uiteindelijk maar bij een bottleshop wat gehaald. Terug op het festivalterrein een beetje mensen zitten kijken (het was net pauze met de muziek) onder het genot van een whiskey-cola'tje. Geen probleem dachten wij, aangezien we om ons heen ook de nodige bierdrinkers zagen. Totdat op een gegeven moment de politie kwam en we een waarschuwing kregen omdat we "op straat" niet mogen drinken. Vreemd dachten wij, om ons heen stonden toch ook die bierdrinkers... Uhhh, toch?! Iedereen had zijn alcoholblikjes dus al verstopt, omdat zij dus wel wisten dat je niet mag drinken... Oeps! Echte Aussies zijn we dus nog lang niet... ;)
Vandaag zijn we weer in de stad. Vanmorgen eerst over het Formule 1-racecircuit van Melbourne gelopen. Straks weer verder puffen door de stad (wat is het heet vandaag!), morgen lekker een dagje strand (moet natuurlijk wel mijn teint bijhouden) en woensdag ook nog een dagje Melbourne voor onder andere het Melbourne Park (waar de Australian Open gespeeld worden).
Donderdag nemen we het vliegtuig naar Cairns, waar het waarschijnlijk nog heter is dan hier... Pfff!
Nou Dutchies, jullie zijn weer op de hoogte van al mijn bezigheden hier Down Under. Ik heb echt een mega tijd!!
Oh ja papa en mama, ik hoop dat jullie het niet erg vinden dat ik van jullie verjaardagsgeld ga parachutespringen boven de Whitsunday Islands?! ;) :)
Dikke kus en tot snel!
Manon
-
12 Februari 2007 - 08:14
Mama:
Wat hebben jullie het toch ontzettend leuk, samen. Jammer dat het dolfijn zwemmen niet door ging, maar er komt vast nog wel een keer in je leventje een vijfde kans. Het zal wel ergens goed voor zijn geweest. Geniet verder maar fijn van alles. En natuurlijk hééél veel succes én plezier van je voorgenomen parashute-sprong!!
Dikke kus en een nog dikkere kus van je Mamsie -
14 Februari 2007 - 12:57
Elles:
HE manon, hoe is het in Cairns?? Lekker warm denk ik, hahaha. Jammer dat je niet met dolfijnen hebt kunnen zwemmen. Maar als je naar de Whitesundau Islands gaat bestaat er nog een kansje dat je ze ziet!! Daar kun je snorkelen bij het koraal (dacht ik) en dat is echt super vet!!
Ik ga zaterdag naar New York, heb ik ook heel veel zin in!! Het is daar alleen -3 ofzo, dus lekker koud. Maar ik heb heel veel kleren al ingepakt dus dat gaat wel goedkomen.
Ik wens jullie nog heeel veeel plezier daar in Aussie!!
Dikke kus,
Elles
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
