Verkouden + Australie = geen pretje
Door: Manon
Blijf op de hoogte en volg Manon
13 November 2006 | Australië, Sydney
Hoi Dutchies!
Ja ja, ik ben ziek... En deze keer echt goed! En ik kan je vertellen, dat is geen pretje hier in het warme Australie. De thermometer geeft om 7.00 uur 's ochtends al zo'n 25 graden aan!! Pfff, en dit is nog maar de lente!!
Omdat ik dus snik en snik verkouden was (ben het nu nog een beetje) heb ik het afgelopen weekend niet veel spectaculairs meegemaakt. Een beetje in mijn bedje gelegen en een poging gedaan tot uitslapen (wat er niet in zit omdat Issac om 6.00 uur alles al bij elkaar loopt te schreeuwen), mijn neus gesnoten (die inmiddels rood is, en ditmaal niet door de zon...) en tv gekeken zijn mijn voornaamste bezigheden geweest op zaterdag. Hatsie!
Omdat ik het hier in huize Higgings geen tweede dag zou gaan volhouden met alle kids en moeder om me heen, ben ik lekker met Lara naar het park gegaan. We hebben daar heerlijk geluierd (ik in de schaduw, Lara lekker in de zon), wat gelezen, wederom 1000x mijn neus gesnoten en gekletst. Was gezellig, maar de weekenden... hatsie!... stel ik me toch wel wat leuker en spectaculairder voor.
Over spectaculair gesproken, van de week heeft het hier geonweerd! OH MY GOD, wat gaat dat tekeer! Ik had net Seqoiyia en Issac van school opgehaald en was naar de winkel van Vicky en Gordon gereden (Autumn en Kane waren maar weer eens "ziek" thuis gebleven). Komen we aan in de winkel, begint het festijn. Onweer als dit heb ik nog nooit gezien! De lucht was echt zwart, lichtte op bij iedere flits en vervolgens begon het enorm te regenen. Het verkeer was inmiddels ook al ontregeld omdat de stroom was uitgevallen en de traffic lights dus ook. Dat was dus "even" wachten in de winkel... Onderweg naar huis leken de wegen wel een slagveld. Overal lagen stukken boom op de weg, waren de stoplichten nog steeds uitgevallen en deden mensen een poging de gebroken electriciteitsdraden te maken. Ik was blij dat ik heelhuids thuis was aangekomen! Hatsie!
Oh ja, had trouwens deze dag, woensdag, een pelikaan over zien vliegen. Je weet echt niet wat je ziet! Het lijkt iets heel onwerkelijks omdat het zo groot is. Maar na 3x kijken, de eerste keer dacht ik dat het een zwangere reiger was ofzo, was mijn conclusie toch dat het pelikaan was!
Donderdag ben ik trouwens ontslagen als chauffeur... Voor Gordon weliswaar, want die had zijn Australische rijbewijs "gehaald". Gehaald tussen aanhalingstekens, wat de manier waarop is nogal apart.
Ik had hem naar een soort van gemeentehuis gereden (het was eigenlijk meer een krot met een bord "Queensland Government" erop). Daar aangekomen moest ie zich bij een balie melden en kreeg vervolgens de theorievragen. Al heel vreemd dat hij die vragen gewoon aan een soort van balie moest invullen. Ik had ondertussen een paar races van de Melbourne Cup zitten kijken (hebben jullie daar trouwens iets van meegekregen?!). Na 'n half uurtje zag ik dat Gordon klaar was en liep naar 'm toe. Hatsie! Hoor ik ineens de baliemedewerkster vragen "what's the answer for question 14?" Huh, dacht ik, waarom vraagt ze dat. Dus Gordon zegt "B". Zie ik dat vrouwtje achter de balie het antwoord van vraag 14 ineens veranderen van "A" naar "B". Uiteindelijk had ze dat ook nog bij twee andere vragen gedaan en was Gordon dus "geslaagd" met 2 fouten!!! Nou ja, zeg, wat een corrupte toestanden hier! Maar goed, ik blij natuurlijk, want hoeft niet meer als chauffie te spelen voor Gordon.
Al moet ik zeggen dat ik liever chauffeur speel voor Gordon dan voor Vicky, aangezien zij nogal een zenuwpees is! Af en toe hoor ik haar naast me een soort van zuchten, gillen of wegkijken omdat ze bang is dat ik net niet die ene auto of vrachtwagen zie (hoe ze denkt dat ik hier auto's en vrachtwagens over het hoofd kan zien is me trouwens een raadsel, ze zijn allemaal zo GROOT). Dit werkt me af en toe nog wel eens op de zenuwen.
Jeetje, ik zie dat ik al best wel weer een lang stukje heb geschreven. En dat terwijl ik best een saai weekend achter de rug heb gehad! ;) Hatsie!
Helaas ditmaal ook geen foto's, want een verkouden Manon is er niet een om vast te leggen!! Ik zal proberen van de week wat fotootjes te schieten van de kids, misschien ook wel eens leuk om te laten zien aan jullie!
Doei lieve luitjes, tot snel (ik blijf het zeggen, al duurt het nog wel eventjes voor ik jullie echt zie)!!
Hatsie!
Dikke knuffel van Manonnie!
Ja ja, ik ben ziek... En deze keer echt goed! En ik kan je vertellen, dat is geen pretje hier in het warme Australie. De thermometer geeft om 7.00 uur 's ochtends al zo'n 25 graden aan!! Pfff, en dit is nog maar de lente!!
Omdat ik dus snik en snik verkouden was (ben het nu nog een beetje) heb ik het afgelopen weekend niet veel spectaculairs meegemaakt. Een beetje in mijn bedje gelegen en een poging gedaan tot uitslapen (wat er niet in zit omdat Issac om 6.00 uur alles al bij elkaar loopt te schreeuwen), mijn neus gesnoten (die inmiddels rood is, en ditmaal niet door de zon...) en tv gekeken zijn mijn voornaamste bezigheden geweest op zaterdag. Hatsie!
Omdat ik het hier in huize Higgings geen tweede dag zou gaan volhouden met alle kids en moeder om me heen, ben ik lekker met Lara naar het park gegaan. We hebben daar heerlijk geluierd (ik in de schaduw, Lara lekker in de zon), wat gelezen, wederom 1000x mijn neus gesnoten en gekletst. Was gezellig, maar de weekenden... hatsie!... stel ik me toch wel wat leuker en spectaculairder voor.
Over spectaculair gesproken, van de week heeft het hier geonweerd! OH MY GOD, wat gaat dat tekeer! Ik had net Seqoiyia en Issac van school opgehaald en was naar de winkel van Vicky en Gordon gereden (Autumn en Kane waren maar weer eens "ziek" thuis gebleven). Komen we aan in de winkel, begint het festijn. Onweer als dit heb ik nog nooit gezien! De lucht was echt zwart, lichtte op bij iedere flits en vervolgens begon het enorm te regenen. Het verkeer was inmiddels ook al ontregeld omdat de stroom was uitgevallen en de traffic lights dus ook. Dat was dus "even" wachten in de winkel... Onderweg naar huis leken de wegen wel een slagveld. Overal lagen stukken boom op de weg, waren de stoplichten nog steeds uitgevallen en deden mensen een poging de gebroken electriciteitsdraden te maken. Ik was blij dat ik heelhuids thuis was aangekomen! Hatsie!
Oh ja, had trouwens deze dag, woensdag, een pelikaan over zien vliegen. Je weet echt niet wat je ziet! Het lijkt iets heel onwerkelijks omdat het zo groot is. Maar na 3x kijken, de eerste keer dacht ik dat het een zwangere reiger was ofzo, was mijn conclusie toch dat het pelikaan was!
Donderdag ben ik trouwens ontslagen als chauffeur... Voor Gordon weliswaar, want die had zijn Australische rijbewijs "gehaald". Gehaald tussen aanhalingstekens, wat de manier waarop is nogal apart.
Ik had hem naar een soort van gemeentehuis gereden (het was eigenlijk meer een krot met een bord "Queensland Government" erop). Daar aangekomen moest ie zich bij een balie melden en kreeg vervolgens de theorievragen. Al heel vreemd dat hij die vragen gewoon aan een soort van balie moest invullen. Ik had ondertussen een paar races van de Melbourne Cup zitten kijken (hebben jullie daar trouwens iets van meegekregen?!). Na 'n half uurtje zag ik dat Gordon klaar was en liep naar 'm toe. Hatsie! Hoor ik ineens de baliemedewerkster vragen "what's the answer for question 14?" Huh, dacht ik, waarom vraagt ze dat. Dus Gordon zegt "B". Zie ik dat vrouwtje achter de balie het antwoord van vraag 14 ineens veranderen van "A" naar "B". Uiteindelijk had ze dat ook nog bij twee andere vragen gedaan en was Gordon dus "geslaagd" met 2 fouten!!! Nou ja, zeg, wat een corrupte toestanden hier! Maar goed, ik blij natuurlijk, want hoeft niet meer als chauffie te spelen voor Gordon.
Al moet ik zeggen dat ik liever chauffeur speel voor Gordon dan voor Vicky, aangezien zij nogal een zenuwpees is! Af en toe hoor ik haar naast me een soort van zuchten, gillen of wegkijken omdat ze bang is dat ik net niet die ene auto of vrachtwagen zie (hoe ze denkt dat ik hier auto's en vrachtwagens over het hoofd kan zien is me trouwens een raadsel, ze zijn allemaal zo GROOT). Dit werkt me af en toe nog wel eens op de zenuwen.
Jeetje, ik zie dat ik al best wel weer een lang stukje heb geschreven. En dat terwijl ik best een saai weekend achter de rug heb gehad! ;) Hatsie!
Helaas ditmaal ook geen foto's, want een verkouden Manon is er niet een om vast te leggen!! Ik zal proberen van de week wat fotootjes te schieten van de kids, misschien ook wel eens leuk om te laten zien aan jullie!
Doei lieve luitjes, tot snel (ik blijf het zeggen, al duurt het nog wel eventjes voor ik jullie echt zie)!!
Hatsie!
Dikke knuffel van Manonnie!
-
13 November 2006 - 05:06
Lara:
Heey meis! Leuk om weet te lezen hihi...Heb je foto's net ook weer even bekeken, wat waren die oude opa-cowboys grappig:)! Kan je heel misschien die foto van mij met hun nog sturen? Heb nu al zin in volgend weekend reismaatje;)! Dikke kus, Lara -
13 November 2006 - 15:46
Renske:
Hey zieke manonny!!
Heb je smsje gekregen maar kan er ineens geen meer terug sturen :-s,dus maar ff een berichtje hier.Martijn komt donderdag hier stappen en vrijdag gaan we naar de sanedome..jaja,de sanedome!!Kan ie alvast wennen voor in de zomer ;-).Als ik n foto van hem heb zal ik die doorsturen,dan kan je m keuren!Verder is t hier rotweer,hoewel ik me kan voorstellen dat verkouden zijn met t weer bij jou ook geen pretje is.Ik mail je nog aan t eind van de week voor meer details :-)!! veel beterschap!!! dikke X -
13 November 2006 - 18:13
Basje:
Heeej Lieffie,
Wat een corrupte zootje is het daar ja. Gewoon een beetje de antwoorden veranderen. mogen ze met de tentamens bij ons hier ook wel eens doen ;).
Van de Melbourne Cup heb ik nog nooit gehoord, is dat een autorace? Nog 2 uurtjes wachten en dan skypen met mijn vriendinnetje. Ooh wat kijk ik altijd vol verlangen daar naar uit. Zeker nu we dit weekend niet hebben kunnen bellen kan ik niet wachten!
Schatje, tot straks!!!
Een hele dikke kusssss en knuffel van je vriendje
-
16 November 2006 - 21:02
Karen:
He Nonnie,
Zo te lezen vermaak jij je wel daar. Met mij is alles goed, na een super afscheid (dank je wel nog voor je brief) en vele traantjes ben ik na een weekje Kos begonnen bij Essent. Echt niet normaal zo wennen, ben je gewend om gewoon kei hard te werken, dan krijg je cht een schok als je bij essent begint. Daar gebeurt alles op z'n elfendertigst, tenminste totdat je een mailaccount hebt en mensen je weten te vinden. Maar goed , ikw erk er pas 2 weken, ben gewend hard te werken en moet dus constant schooien om werk. Ik heb nog geen personeelsnummer, geen toegangspas, geen mailadres, want eerst moet je een formulier invullen, die voert PZ in het systeem, dan moet mijn baas dat checken en aangeven of dat klop, als dat klopt, dan gaat het door naar IT voor de mailaccount, naar de receptie voor m'n toegangspas, dus een week of 2 zal het nog wel duren. Zo frustrerend als je gewend bent alles met een telefoontje op te lossen.
Wat betreft je outfit naar de paardenraces, die was perfect. Officieel hoort het zo en ik kan het weten, ik heb immers renpaarden getraind en ben dus regelmatig op de renbaan geweest. Dus al die boeren en zwemmers daar zijn zeer oneerbiedig geweest!! De paardensport blijft immers een kaksport :-)(ha ha je weet hoe ik eruit zie op zaterdag) en daar behoor je je naar te kleden. Nou meissie, veel plezier nog daar!!
Kus Ka
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
